FullHistory

Nu, twaalf jaar later, lijkt er in dit opzicht niet zo gek veel veranderd. The English Drivers Guild, kortweg Tedg in het verdere verloop van het verhaal, werd opgericht op 6 januari 1991, de statuten van de vereniging werden gepubliceerd in de eerste Drivers News van maart. Naast voorzitter Danny Carpentier, zelf toen eigenaar van een Rover 2000 TC en SD 1, bestond het bestuur uit z'n vrouwtje Linda Ernon (penningmeester), onder-voorzitter Hans Van der Linden, en de secretarissen van dienst Ingrid Boeykens en Eric Du Tré. Voor het lidgeld werd 200 Bfr gevraagd individueel en 500 voor het hele gezin. Voor het verschijnen van het eerste clubmagazine werden 66 leden geteld, die een wagenpark van 71 vierwielers omvatten. Rover was nog het sterkst vertegenwoordigd met 24 wagens, gevolgd door Triumph (8), MG (7), Morris (6), Sunbeam (4), Daimler, Jaguar, Morgan, Wolseley (elk 3), Leyland, Minerva/Land Rover (2) en één Singer, Austin, Riley, Austin-Healey, Jowett en Panther. Over laatstgenoemde zou zich later nog een pittige discussie ontwikkelen in Drivers News betreffende de emotionele en/of werkelijke waardebepaling.

Voor een stand op het Bouwcentrum reikten de middelen nog niet. Wat er inzake evenementen op stapel stond was de Tweede Vikingentocht op 19 mei '91 (de eerste werd nog georganiseerd door de Rover-club) en een praatavond de 25ste juni in De Vogelenzang te 's Gravenwezel, Tedg's eerste clublokaal. Aardig om te vermelden overigens dat er in het eerste boekje een erg zeldzame Berkeley-driewieler werd aangeboden van '58 met 398 cc twin voor 100000 fr. Begin mei '91 telde Tedg reeds het honderste lid met uitgerekend de oudste wagen: dhr. Roland van Hove met een Morris Eight Open Tourer van '34.

Toch was het allemaal geen rozegeur en maneschijn. Het bestuur van Tedg had zich immers afgesplitst van de Belgian Rover Club vzw, die het blijkbaar niet nam dat er zomaar een nieuwe vereniging was opgericht waarvan de statuten van de vzw zouden zijn gekopiëerd van die van de Rover club. Er werd zelfs gedreigd met een schrijven naar de Procureur des Konings en een nakende controle van de overheid op de door Tedg ingerichte manifestaties. Betrokken persoon zou later tot voorzitter worden verkozen van de BFOV, om er later weer buiten te worden gekegeld. Maar de opmars van onze club was niet meer te stuiten. 48 auto's schreven in voor de Vikingentocht, waaronder een Bentley Tourer van '34, een Jowett Jupiter (de enige in België), een Ford Y Tudor van '34 en de omstreden Panther J 72 (een replica, vrij naar de legendarische SS 100 van Jaguar). Car of the Rally werd de bekende MG TD van de familie Raeymaekers, winnaar van de Vikingentrofee Luc Messagie voor Jan Crauwels.

Bij het derde clubmagazine (13 sept '91) waren reeds 183 leden aangesloten, wat in de eerste plaats terug te voeren was aan de deelname aan Klassiek Totaal in De Ster te St.Niklaas. Daar werd prompt de eerste prijs voor de mooiste clubstand weggekaapt (een stand, vergezeld van drie authentieke Bobbies), resulterend in een ledenaanwas van 37. Een flink aantal clubleden van het eerste uur bood zich spontaan aan om technische raad te verschaffen wanneer het over hun merk ging. Voor Rover werden dat de ronkende namen Jan Van Hecke, Hugo Dirven en Mike Brown, voor Sunbeam Jan en Jozef Crauwels en voor de Triumph Spitfire onzen Erik van den BBC. De 14de juli stond er een uitstap naar Bokrijk op het programma naast een rondritWitte van Zichem op 11 augustus. Er werd ook een kwisavond gepland in de herfst die doorging met een tiental ploegen. Misschien een ideetje voor de toekomst? Bij het verschijnen van het vierde boekje werd reeds het 200ste lid genoteerd, niemand minder overigens dan André Mol, eigenaar van... 24 Humbers uit de periode 1932-'36. In '92 werd alvast gestart met een clubetentje in het restaurant van bovengenoemde en de eerste deelname aan de inmiddels 15de Antwerpse oldtimerbeurs. Nieuwe leden betaalden voor '92 een eenmalige bijdrage van 500 fr en het jaarlijkse lidgeld. Monique Colen nam in de club het werk over van Eric du Tré. De club was inmiddels zo'n 220 leden sterk, maar liefst 29 Britse merken waren er vertegenwoordigd. De praatavonden gingen nu door op de eerste dinsdag van de pare maanden in de Vogelenzang.

In boekje nr.5 werden (dat waren nog eens tijden) 15 auto's te koop aangeboden waaronder diverse Rovers (P5 en 6), twee Mini's, twee Vauxhall Victors, een Spitfire, een Morris Eight Tourer van '35, een Jaguar MkII 3.8l, een Sunbeam Imp Chamois, Hillman Minx 1960, een Triumph 2000 Mk II saloon en Austin A 50 van '55. Opvallend tot dan de onbetwistbare heerschappij van gesloten gezinswagens of saloons. Later zouden ze in aantal flink worden gepasseerd door de tourers en roadsters van MG, Austin-Healey en Triumph. Mogelijk een gevolg van het feit dat thans sportwagens een grotere overlevingskans kennen dan een familieberline? De derde Vikingentocht van 17 mei '92 liet het volgende klassement zien: 1/Francis Goossens,2/ Jan Crauwels, 3/ Luc Hertoghs, 4/ Eric Ronne, 5/ Luc Messagie, 6/ Frie Van den Eynde en 7/ Willy Raemaekers. Weer die ronkende namen dus ; dat kon geen toeval meer zijn. Ondergetekende reed ook eens mee en werd voorlaatste (41ste). Veel beter zou het nooit worden.

Grote verrassing evenwel op Dreamcar International in mei'92 te Mechelen waar de Dreamcar Trophy, bestaande uit een beker die werd geschonken door Oldtimer Magazine en een geldprijs ter waarde van 50000 fr, werd uitgereikt aan Tedg. Op de stand, die nog jarenlang zou meegaan werd uitgepakt met de unieke Jowett en een Aston Martin V8. Member of the Year werd Mike Brown, die Peter Nachtrit Verbrugge opvolgde. Andere genomineerden waren Jaak Jacobs, Stefan Van Overmeire, Jan Van Hecke en onze latere voorzitter Staf Verret.

Uitstappen naar het buitenland stonden ook op het programma zoals de Rally naar East Sussex met 24 deelnemers !, een jaarlijks terugkerend evenement. Op de eerste barbecue waren 67 leden! aanwezig ; op Dreamcar International werd men tweede. 1993 werd afgesloten met een ledenaantal van 283. In maart'94 werd op de Antwerpse oldtimerbeurs (toen voor het eerst in Duitse handen) zowat twee nieuwe leden per uur ingeschreven. Carl Peeters werd Member of the Year voor zijn medewerking en inzet in de club gedurende '93. David Smit werd lid in januari'94, Karel Minorreke van Doorslaer ook en werd meteen Car of the Rally bij de 5de Vikingentocht. Carl Peeters organiseerde zijn eerste Nachtrally dat jaar. Voor het seizoen'95 zagen we weer legendarische figuren de gelederen versterken als Frank en Mich ; Members of the Year werden Jan Van Hecke en Staf Verret. Tijdens de Vikingentocht werd Karel's Minor voor de tweede keer uitgeroepen tot Car of the Rally, eindoverwinnaar werd Sunbeam-man Jan Crauwels voor Van Overmeire en Jan Possemiers.
In 1996 werd er naast de gebruikelijke evenementen (Drivers Dinner, Paasmaandagrit, Antwerpse Oldtimerbeurs) ook gecart (niet gekaart) waar David Smit's team de eerste prijs in de wacht sleepte. De MGA van Frie Van den Eynde werd Car of the Rally, eindoverwinnaar Jef Peeters. Eind '96 hield onzen Danny Carpentier het voor bekeken en ruilde de oldtimer in voor een mountainbike. Kwestie van de stramme spieren weer eens hun werk te laten doen. Bernadette Govaerts nam het voortbestaan van het clubmagazine voorlopig op haar rekening en leverde puik werk af. Nieuwbakken voorzitter werd Staf Verret in januari '97, het gevolg van het feit dat hij al eens voor een plangske kon zorgen, een hamer kon vasthouden en al eens zijn mening verkondigde op clubavonden. Danny werd voor bewezen diensten benoemd tot Ere-Voorzitter Oprichter van de club.

Staf pakte op het 20ste Antwerp Classic Salon in maart'97 prompt uit met een voorgevel van een echte oude Engelse pub, The Horseless Carriage. Jean-Pierre Cloots werd vice-voorzitter, Monique Colen bleef secretaris. Op de 23ste European Historic Grand Prix was er plaats voor 17 wagens van Tedg-origine. Eric Ronne won de Vikingentocht voor de familie Leten (Mini), Leunen (MG) en het duo Verbrugge-Carpentier (Spitfire), onze voorzitter van weleer. Pascal Quirynen kwam ons vervoegen in het voorjaar van '97 en meende dit te kunnen doen met een Rover 620. Andere bekende gezichten doken op: Han Roeloffzen alsook Benny en Vicky De Mesmaeker die zich op menige vergadering nog zouden roeren. Die praatavonden gingen voortaan door in Den Horst te Schoten, er werd gebarbecued in Hoeve d'Akkere te Wechelderzande. Tedg zou ook een begrip worden in de jaarlijks weerkerende Geiterally te Wilrijk, waar de club meermaals werd gehuldigd voor het grootst aantal ingeschreven voertuigen (13 oldies bv.in '97). Peter Verbrugge organiseerde dat jaar zijn eerste Nachtrally om deze sindsdien koppig te blijven organiseren. Desnoods nam hij er alleen aan deel, maar de volhouder wint, hé Peter.

Voor 1998 werd de maatschappelijke zetel verplaatst van de Schildesteenweg in Oelegem naar de Melselestraat in Zwijndrecht. Dat jaar werden we weer eens tweede met een Rover P 6 Estate van Yves Kusé en Guido Dockx's Austin Eight '46 op de stand. De negende editie van de Vikingentocht werd gewonnen door Van Rillaar voor Van Hecke-Schoeters en Frank Leysen. Car of the Rally werd de Morris Traveller'54 van Kees Luteijn. Pascal organiseerde in '98 zijn eerste Rally rondom Antwerpen. Er werd ook voor de zevende maal op rij naar Engeland getoerd voor de East Anglia Rally. Onder meer Robert Jacobs, Kamiel Van Hemelrijck en Paul Van den Bergh kwamen ons vervoegen eind '98 waardoor het aantal open tweezitters maar bleef toenemen. De 10de Vikingentocht werd als jubileumeditie een triomftocht voor van Frank Leysen, gevolgd door de Patrick (De Lathouwer) en de clan Crauwels. Het overlijden van Hugo Dirven, echtgenoot van clubshop eigenaresse Paula en medewerker van het eerste uur wierp echter een lange schaduw over het '99 seizoen. Nieuwkomer Ron Nieuwenhuijs zegevierde in de tweede Rally rondom Antwerpen voor routiniers als Frie Van den Eynde en Benny De Mesmaeker. Onze MG-freak, die zowat op zijn eentje de fabriek met verse aankopen in leven hield, liet zich daarna maar wijselijk inlijven bij de club naast Willy Muys met zijn Minorrekes. De elfde Vikingentocht werd weer een kolfje naar de hand van Frank Leysen voor het gelegenheidsduo Peter / Linda en Garritse Michele. Voor de 3de Rally rondom Antwerpen bleken er van de 49 ingeschreven wagens maar 18 lid van de club. Een vaag teken aan de wand misschien dat er een andere weg moest worden ingeslagen? Stany Jacobs (Sprite) won de slalom, Marleen Aerts (Morris Eight van '38!) de tourklasse en Patrick De Lathouwer (Midget'70) de sportrit. Voor het seizoen 2001 werd Dirk Van den Fonteyne de nieuwe penningmeester, die het roer overnam van Linda na tien Tedg-jaren.</p>

<p>In het eerste kwartaal van 2001 mochten we weer een meute nieuwe leden verwelkomen: Paul en Elly Everaert (Triumph Spitfire), Albert en Stefanie Govaerts (MG G 2, MG B GT en diverse Mini's), Tom Smets (Spitfire), Jozef Van Lommen (Reliant Scimitar GTE), Max Schleibach (MG B), Luc De Bakker (Morgan 4/4) en Olaf en Isabelle Nagels die alvast gingen sparen voor een Engelse auto. Op de Oldtimerbeurs van Antwerpen werd (voorlopig) voor het laatst de ophefmakende Pub opgebouwd in het gezelschap van Frank's Triumph Roadster en de Vanden Plas Glider van André Vermeersch die heel wat belangstellenden trok. Een nieuwe secretaris kwam er ook ter opvolging van Monique in de gestalte van Paul Thee met melk Van den Bergh. Frank en Patrick organiseerden hun eerste Ardennenweekend (Vresse) dat zou uitgroeien tot een begrip in onze kontreien. De BBQ ging door op 24 juni en werd voorafgegaan door een rit van de hand van Carl Peeters. De laatste Drivers News van 2001 werd meteen het visitekaartje van Pascal Quirijnen die de redactie van het boekje verder ging verzorgen. Bernadette gaf haar troetelkind dan wel uit handen, ze zou later nog letterlijk in de club stof doen opwaaien. Het was een bewogen jaar geweest met een nieuwe penningmeester, een nieuwe secretaris en een nieuwe redactie, maar de vooruitzichten waren mooi te noemen: het Clubdiner, het Classic Salon, de Paasmaandagrit, Drivers Weekend in de Ardennen, een Brabant Tour, de Vikingentocht, de BBQ, de eerste Holland Tour, de Rally rondom Antwerpen, Peter's Nachtrit, een Ardennenrit daarbovenop en onze praatavonden... Wat hoeft daar nog aan toegevoegd? Misschien dat we tussendoor nog lid werden van de BFOV (Belgische Federatie voor Oude Voertuigen) onder nr. 183. Kwestie van wat meer gewicht in de schaal te kunnen leggen want onze oldtaaimerkes worden blijkbaar niet door iedereen als charmant en onschuldig ervaren.

Verrassend was dan ook het ontslag van Staf als voorzitter na jaren inzet, enthousiasme en timmerwerk voor de club. Zijn grappen en handdruk, de Pub-stands in Antwerpen en de café-restaurants in Zolder die hij op zich nam, markeerden alweer een fraai stukje Tedg-historie. Op zoek naar een nieuwe voorzitter dus. Hiervoor stelde David Smit zich kandidaat die tijdens een buitengewone algemene vergadering unaniem werd verkozen voor een termijn van 3 jaar ; op voorwaarde evenwel dat we er niet te veel ruchtbaarheid aan gaven want het vrouwtje wist nog van niks. Hij zou ons alvast trakteren de komende praatavonden op zijn welhaast legendarische toespraken. Onder zijn bezieling evolueerden de babbelavonden naar kleurrijke uiteenzettingen, vaak gevolgd door geanimeerde discussies. Op het jaarlijks weerkerende Drivers Dinner werden Paula en Monique als medewerksters van het eerste uur nog eens in de bloemetjes gezet. Peter Nachtrit Verbrugge nam vanaf dat moment de clubshop voor zijn rekening. Het Ardennen Weekend van april'02 vormde blijkbaar de kiem van allerlei acties en beweringen die een aantal clubleden nog jaren zou achtervolgen. Hardtops die op raadselachtige manier verdwenen, mensen die werden gestoord in hun slaap, drank op de kosten van..., enz. De organisatie van Frank, Mich en (soms te) snelle Patrick was af en smaakte in ieder geval naar meer. Ron en Pauline's Holland Tour bleek ook al zo'n voltreffer waarna nog de MAK- Historic rondrit volgde in de Westhoek, compleet met open haard, overnachting en al. Ook was de Vikingentocht weer van de partij met Jozef Rijssen op één, Gust Verbeeck op twee en Rob Jacobs op drie. De Rally rondom Antwerpen (52 deelnemers) werd opgesplitst in een prestatiegerichte Sportklasse, gewonnen door Patrick voor Frank en Erik Switsers (alle MG), en een mildere Tourklasse, die ging naar Robert Vanhalme (Triumph TR) voor Pierre Vandevane (Jaguar XK) en Quinta Wissing (MGB). Peter kreeg het even warm toen er uiteindelijk 23 equipes opdaagden voor zijn Nachtrally. Patrick triomfeerde hier alweer voor Bruno Van Esbroeck en Ronny Van Britsom. En zo ploegden we dapper voort in het twaalfde jaar Tedg. Er kwamen club-outfits bij, de bibliotheek werd op punt gesteld, een Tedg-folder boven de doopvont gehouden,...

Modern times kwamen tot uiting in de website www.tedg.be, die webmaster Glenn in zijn eentje voor zijn rekening nam. Wordt zeker vervolgd. De nieuwe wind die er waaide werd concreet in daden omgezet op het Bouwcentrum waar vriend en vijand werd verrast met een gloednieuwe stand in 2003, waaraan maar liefst een 15-tal Tedg-diehards meewerkten. Een prijs wonnen we er niet mee, maar de samenhorigheid en goodwill waren des te sterker. Iedereen kwam wel aandraven met een idee (hé Pascal), een vuurtje (hé Paul), een baksteen (hé Patrick), een kader (hé David) of een auto (hé Han) die we plots ontbeerden. Maar het was toch weer die dekselse Bernadette die er voor zorgde dat alles mooi klopte en we geen kater overhielden aan dit avontuur.

Inmiddels zijn we alweer een Drivers Dinner en Paasmaandagrit verder en wordt het stilaan tijd te pakken voor de eerste Friesland Tour. Deze nieuwe locatie geeft meteen aan dat onze Engelsmannen destijds van de productielijn zijn gerold met maar één doel voor ogen, nl. rijplezier. En dat dit in clubverband kan gebeuren, maakt het er voor iedereen aantrekkelijker op. U leest er ongetwijfeld nog over. Mogelijk heb ik een aantal leden of gebeurtenissen in dit overzicht over het hoofd gezien, waarvoor mijn excuses. Maar de mogelijkheden die we U in de nabije toekomst gaan bieden om hieraan wat te verhelpen, zullen zeker aanwezig zijn.

Groetjes van Jan 'die nooit een Vikingentocht zal winnen' Van der Steen

Dit was het relaas van het eerste deel van de geschiedenis door de ondertussen betreurde Jan.